Rollenspelsupplementbespreking: Shadowrun Sixth World - No Future
Shadowrun: Sixth World — No Future
Uitgeverij; Catalyst Game Labs Auteurs: Dylan Birtolo, Kevin Czarnecki, Mark Dynna, Jason M. Hardy, Jason Hawks, Ken Horner, Trevor Laughlin, James Meiers, Sascha Morlok, Scott Schletz, RJ Thomas, Malik Toms, Thomas Willoughby, Russell Zimmerman
Genre: cyberpunk/science fantasy Jaar: 2019 Inhoud: Hardcover/184 blz. Algemene score: 8
In het jaar 2080 zijn ‘megacorporaties’ nog steeds aan de macht. Deze enorme bedrijven hebben vaak meer invloed dan de meeste regeringen van weleer en hebben er baat bij dat mensen meegaan in hun verhaal. Daarvoor gebruiken ze niet alleen pure reclame, maar ook entertainment. Van muziek tot allerlei soorten uitzendingen en professionele sportwedstrijden: ‘megacorps’ hebben er doorgaans alle baat bij om de gemiddelde luisteraar of kijker aan zijn of haar zetel gekluisterd te houden. De programma’s die ze de wereld insturen, ontberen echter vaak de nodige passie en creativiteit, maar daar tegenover staat een groep mensen die wél vernieuwende ideeën willen uitdragen: piraten en rebelse muzikanten, visionaire filmmakers en onbevreesde acteurs proberen hun waarheden de wereld in te sturen.
No Future is een supplement voor Shadowrun Sixth World waarin de cultuur anno 2080 in detail wordt beschreven. Of de auteurs daar ook voldoende in geslaagd zijn, lees je verderop.
Klik op de bovenstaande link om dit artikel te downloaden in pdf-formaat
De wereld
Het klopt: ook de moderne versie van wat wij kennen als ‘kabeltelevisie’ bestaat nog. In de toekomst zijn er nog steeds zenders die specifieke programma’s uitzenden op specifieke uren, maar dan wel met minder reclameblokken en veel meer nadruk op ‘productplacement’. De omroepen weten immers dat bijna elke kijker wel een of meer andere schermen in de buurt heeft waar hij of zij de getoonde producten of goederen op kan terugvinden.
Ook het geschreven woord is nog niet dood en behoudt zijn status als elegantste medium, terwijl mensen zich nog steeds kunnen profileren op de vele sociale media, maar daarbovenop zijn er heel wat nieuwe opties.
De meeste burgers van de ‘Sixth World’ halen hun entertainment rechtstreeks uit de Matrix, waar triljoenen songs, instructievideo’s en — niets nieuws onder de zon — dierenfilmpjes op te vinden zijn.
Trideo zorgt er dan weer voor dat hun favoriete nieuwsprogramma’s, dramareeksen, films, talkshows, en sportwedstrijden in drie dimensies te bekijken zijn — zonder te écht en té realistisch te worden. Simsense kan daar dan ook nog eens geuren, smaken, en tactiele sensaties aan toevoegen, zodat fans nog meer kunnen ondergedompeld worden in het ‘poppenhuisgevoel’ dat zo eigen is aan trideo.
Buiten de entertainment die megacorps als Aztechnology, Ares, en Shiawase Mediatech aanbieden, is er nog magische communicatie… en ‘deepweed’ voor wie in het astrale vlak van bestaan wil kunnen zien zonder ‘Awakened’ te zijn.
In de ‘muziekscene’ zijn er verschillende nieuwe populair genres opgestaan.
Buiten de gekende muziekgenres, is er een aantal nieuwe stromingen die algemene ingang hebben gevonden en momenteel behoorlijk geliefd zijn. Vele daarvan gebruiken nieuwe technologieën in een poging om voor ongeziene ervaringen te zorgen, waaronder het gefluisterde feathercore, het op biologische modellen steunende en erg ritmische beatpace (ontwikkeld om jongeren te beïnvloeden), het tribalistische bugstomp, het door kunstmatige intelligentie gecreëerde fractal, en het progressieve plex. Moderne bands als straatpunkers Fragging Unicorns en Liquidskins (die in strakke ‘nanosuits’ laserstralen gebruiken om op het podium geluiden te kunnen creëren) treden naast synthlinkartieste Andrea Frost, sjamaan Lorelei Angel en anderen die de laatste 30 jaar muzikaal kleur hebben gegeven op in allerlei zalen, waaronder de legendarische Brickhouse.
Ondanks — of misschien dankzij — de gigantische hoeveelheid programma’s die je thuis kunt bekijken en beluisteren, blijven live optredens immers volk trekken, ook in onder andere Algerije (waar Shara Midoun hoge ogen blijft trekken) of Aztlan (waar de kleine El Canto fans blijft overtuigen door volledig op te gaan in haar gitaarwerk en zang. Sommige muzikanten maken rechtstreekse neuronale verbindingen met hun instrumenten, anderen blijven in een traditionelere aanpak geloven.
Geen zin om naar muziek te luisteren, maar wel geïnteresseerd in leuk kijkvoer? Er is een weelde van keuze binnen zowel het trideo– als het simsense-aanbod en klassiekere kanalen, zodat je altijd wel iets kunt vinden dat je weet bezig te houden. Wat dacht je van Debonair Dave van NBS, waarin en negentienjarige Ork die overschotjes verzamelt om een klein beetje geld te kunnen verdienen een paar weken wordt gevolgd, waarna hij van de programmamakers 10 miljoen nuyen krijgt om een jaar lang mee te doen wat hij wilt? Of misschien is Desert Wars, waarin een paar teams het op allerlei mogelijke manieren met elkaar uitvechten, ook na enkele tientallen jaren en verschillende spin-offs meer jouw ding? Het zou alvast niet verwonderlijk zijn, want die reeks trekt meer kijkers dan de Olympische Spelen zelf. Wist je trouwens dat heel wat professionele atleten binnen honkbal, droneracing, Duello Magicae, hockey, voetbal en andere sporten later shadowrunners.
Wat er ook van zij, bedrijven van allerlei slag — of ze nu een score van A, AA of AAA (megacorpstatus) hebben —doen hun best om de vinger aan de pols te houden, al is hun onvermijdelijke inmenging niet altijd voor iedereen zichtbaar. Wandervogel, Reconstruction, Annotated, en Orunmila zijn allemaal (piraten)organisaties die proberen om toch de waarheid te achterhalen in een poging om het grote publiek daarover te informeren.
De Sixth World is en blijft een tot de verbeelding sprekende ‘setting’, waarin cyberpunk en fantasy worden samengevoegd tot een geloofwaardig geheel. Dat er heel wat retrodenken aanwezig is en we er zelf niet zo zeker van zijn dat zaken als kabel-tv het wel zullen overleven tot 2080, wordt veruit gecompenseerd door een aantal fictieve ontwikkelingen, ook al blijven die vrij herkenbaar.
Beoordeling wereld: 9
Personages
Hoewel het gros van de informatie in No Future beschrijvend is en we tientallen pagina’s over elk van de hoofdonderwerpen (muziek, programma’s, sport, en allerhande organisaties) voorgeschoteld krijgen, worden er ook enkele nieuwe opties voor personages gegeven.
Er zijn een aantal kersverse Qualities: Candle in the Darkness (voor personages die opvallend sterke gedragscodes hebben), Massive Network, Network, en Stolen Gear.
Tenslotte krijgen we drie Life Modules: Student Athlete, Professional Athlete, en Teen Diva. Het zit allemaal goed in elkaar, al is het onderwerp dat in dit boek wordt bestreken (cultuur) zo breed dat we nog ietsje meer ’crunch’ hadden verwacht. Vooral het aantal Qualities had wat ons betreft zeker mogen opgevoerd worden, terwijl enkele extra Life Modules zeker welkom waren geweest. Dat gezegd zijnde, past alles wel netjes binnen de Sixth World.
Beoordeling personages: 8
Regelsysteem
Natuurlijk krijgen we ook nieuwe regels, al zijn dat er deze keer niet veel. De meeste hebben te maken met hoe je een band begint, hoeveel tijd er moet gerepeteerd worden, en hoe goed je weet op te treden. We kunnen het nu al voorspellen: er zal bijna zeker wel iemand in jouw spelersgroep zijn die tijdens het maken van zijn of haar personage enkele punten zal willen uitgeven aan een muzikantenstatus — inclusief de extra nuyen die daarmee te verdienen valt.
Beoordeling regels: 8
Bronmateriaal
Zoals blijkt uit ons hoofdstuk over de wereld, staat er enorm veel nieuwe informatie in dit boek, zoals gebruikelijk doorspekt met een aantal kortverhalen. Er staan zelfs zoveel muziekgenres, bands, artiesten, programma’s, en organisaties in vermeld dat we soms té veel data moesten verwerken. Het is dan ook jammer dat er bijna niets staat geschreven rond andere culturele aspecten, zoals familie, godsdienst en spiritualiteit, geslacht en gender, politiek en maatschappij, leren en kennis, geschiedenis en mythe, taal, en meer. Natuurlijk staat er in het basisregelboek al veel vermeld en is er zeker overlap tussen die domeinen en de entertainmentsector, maar voor een supplement waarvan wordt aangegeven dat het rond de cultuur van de Sixth World gaat, hadden we toch meer verwacht.
Buiten de enorme ‘informatiedump’ en de traditionele kortverhalen, wordt er nieuwe uitrusting gepresenteerd in dit supplement: muziekinstrumenten (duh), enkele wapens, biotech, werktuigen (of, tenminste, eentje: een graffitikit), relevante voertuigen (zoals een uitzendwagen), zaken als perspassen en camera’s, en cybernetische zintuigen. Hoewel dat niet érg veel is, mag je niet vergeten dat No Future verder al bijna volledig gevuld is met achtergrondmateriaal.
Al bij al zorgt het aanwezige bronmateriaal er zeker voor dat spelleiders heel veel leuke informatie in hun wereld kunnen droppen en het feit dat ze zoveel opties krijgen, verzekert dat spelers zich kunnen voelen alsof hun personages in de échte wereld leven, in plaats van dat er elke keer moet teruggegrepen worden op een paar voorbeelden.
Beoordeling bronmateriaal: 8
Lay-out en illustraties
Over de lay-out kunnen we kort zijn: die is erg duidelijk. Hier en daar is de opvolging van informatie of regels niet al te best gekozen, maar No Future ziet er verder fantastisch uit. Soms krijg je wel iets té veel pagina’s vol tekst voor er illustraties voorbij komen, maar dat gaat nergens storen. Nog beter is de innovatieve manier waarmee je in de Sixth World wordt ondergedompeld en die begint al meteen met de prachtige dubbele cover: het hardcoverboek zelf en een transparante omslag met een andere illustratie op die er perfect rond past en allerlei extra’s toevoegt aan het geheel. Ook binnenin het boek vind je verschillende pagina’s waar transparante pagina’s over de ‘gewone’ passen. Aan een andere pagina is dan weer een klein envelopje vastgehecht en zo zijn er wel meer creatieve innovaties. Goed, het soort fictieve reclame dat je in No Future vindt, kennen we al sinds West End Games het eerste Star Wars-rollenspel uitbracht, maar Catalyst Game Labs gooit er hier hoge ogen mee. Dat de ene illustratie wat beter is dan de andere, nemen we er met plezier bij.
Score lay-out en illustraties: 8
Schrijfstijl
Het blijft een oud zeer bij Catalyst Game Labs: als je zoveel verschillende schrijvers gebruikt voor een boek, dreigt dat de sfeer, de consistentie en de continuïteit te schaden. In rollenspelen als Shadowrun wordt dat gedeeltelijk weggemoffeld door de gepresenteerde onderwerpen en verhalen binnen de boeken te laten behandelen voor meerdere fictieve personages, waardoor de — al dan niet subtiele — verschillen in schrijfstijl in zekere zijn kunnen verklaard worden.
In het geval van No Future blijkt de aanpak beter te lonen dan in, bijvoorbeeld, The Neo-Anarchist Streetpedia, waardoor de sfeer nergens echt schade oploopt, mede omdat elk muziekgenre, elke band, elke trideoshow, elke vereniging, en natuurlijke elke verteller een eigen identiteit heeft en het minder opvalt dat de manier waarop iets wordt gepresenteerd soms een beetje anders is dan wat een ander iets binnen hetzelfde hoofdstuk wordt weergegeven. Wat wel jammer is: veel teksten zijn redelijk ‘droog’ geschreven, waardoor deze uitbreiding beter geschikt is als ideeënbank en inspiratie voor spelleiders dan om in een ruk uit te lezen.
Score lay-out en illustraties: 8
Samengevat
No Future wordt gepromoot als supplement rond de cultuur van de Sixth World, maar is dat niet—daarvoor ontbreken er immers veel te veel aspecten die we onder de noemer ‘cultuur’ verstaan. Veel meer over musea, kunst, en dergelijke meer hoef je dus niet te verwachten, maar als je geïnteresseerd bent in de muziek en de entertainmentopties die de burgers van de Sixth World aan hun vingertoppen hebben, is deze uitbreiding absoluut onontbeerlijk.
Hoewel je—zoals dat wel vaker het geval is bij boeken van Catalyst Game Labs—soms overdonderd driegt te worden door informatie rond (en voorbeelden van) de onderwerpen die wél hun weg naar de pagina’s hebben gevonden en niet alles druipt van de passie, zorgt het groot aantal voorbeelden ervoor dat spelleiders jarenlang inspiratie kunnen halen uit dit boek en erg gemakkelijk leuke weetjes in hun campagnes kunnen droppen die de Sixth World meer kleur en diepgang kunnen geven. Daarom vinden we dit No Future ondanks enkele tekortkomingen toch een uitstekend supplement dat de aanschaf waard is.
Score samengevat: 8
Meer info: www.shadowruntabletop.rpg
Commentaires