Restaurantrecensie: Brussel - L'Orchidée Blanche

Het verhaal van l’Orchidée Blanche gaat terug tot de jaren zeventig, toen eigenares Katia Nguyen voor het eerst in België aankwam om hier te komen studeren. Haar thuisland bevond zich toen in een moeilijke periode aangezien de Vietnamoorlog nog woedde en de jonge Aziatische was naar Europa gereisd om een beter leven op te zoeken. Eenmaal het conflict in Vietnam eindelijk tot rusten kwam, kon Katia echter niet meer terugkeren en dus had ze maar een keuze: een nieuw leven opbouwen in haar nieuwe thuisland. Gelukkig zijn de Belgen altijd liefhebbers geweest van gastronomie, waarbij de oosterse keuken al lang even ingeburgerd is geraakt als – bijvoorbeeld – de Italiaanse. Een eigen restaurant openen, leek dus geen domme beslissing en dus werd in 1986 L’Orchidée Blanche geboren. Wij gaan er zowat elk jaar eens een kijkje nemen en dat is niet zomaar.

Aan Aziatische restaurants geen gebrek in Brussel en zelfs in de straat waar L’Orchidée Blanche zich bevindt, kan je meerdere Vietnamese eettempels aantreffen, maar bij ons weten haalde geen enkele daarvan de begeerde titel van ‘beste Aziatische restaurant in België’ binnen (wat L’Orchidée Blanche wel wist te doen in 2015). Ook anno 2024 prijkt de culinaire topper met een 13 op 20 in de GaultMillau – een uitstekende score, zeker als je weet dat de traditionele oosterse keuken niet altijd erg hoge ogen werpt in de restaurantgidsen.

Ontvangst & interieur

L’Orchidée Blanche bevindt zich op de Boondaelsesteenweg 436 te Elsene, binnen het Brusselse – een adres dat erg goed bereikbaar is via zowel tram als bus. Eenmaal binnen, moeten we zoals gebruikelijk niet lang wachten: we worden snel ontvangen door een van de in traditionele klederdracht gehulde dames, terwijl ook Katia ons meteen herkent en hartelijk komt begroeten.

Er zijn twee zalen in L’Orchidée Blanche: een vrij strakke, rechthoekige eetruimte op het gelijkvloers met vierkante zwarte tafeltjes, grijze stoelen, en aan het uiteinde ook de half-open keuken, en een meer koloniaal aanvoelende bovenverdieping die je – ondanks de vele foto’s en snuisterijen die je beneden rond Vietnam aantreft – toch nog net ietsje beter weet onder te dompelen in een authentieke Vietnamese sfeer. Al is dat natuurlijk ook een beetje perceptie, aangezien heel wat restaurants in pakweg Hanoi er net zo goed modern uitzien. Bovendien is er ook nog een niet al te groot, maar vrij gezellig buitenterras. Voldoende keuze voor wie op tijd reserveert en een voorkeur wilt doorgeven, dus.

Het menu

We beginnen met een mix van gefrituurde voorgerechtjes met tôm hua-tiên, gefrituurde wan-tann, en Vietnamese nems, een klein beetje opgesmukt met een trosje rode bessen, een paar aardbeitjes, en een paar blaadjes munt – helaas zeker niet het gezondste gerecht op het menu, maar wel lekker en krokant. De tôm hua-tiên (gefrituurde scampi in rijstpapier) zijn knapperig van buiten en nog voldoende sappig van binnen, net zoals het hoort. De nems, een klassieker uit de Vietnamese keuken, zijn gelukkig niet te vet en goed gevuld, waardoor de smaak en textuur van de binnenkant toch weet te overheersen. Door de uitlopers van gefrituurd deeg zit de verhouding bij de wan-tann iets minder goed, maar dat lossen we op door op het centrum te mikken, waar de heerlijk zachte en perfect afgekruide vulling moeiteloos weet te overtuigen.

Het geheel wordt geserveerd met een drietal dipsauzen: een zoetzure saus, een pittige chilisaus, en (denken we) de onmisbare nuoc mam, die het gerecht dat typische Vietnamese karakter geeft. Hoewel dit voorgerecht misschien niet het meest vernieuwende op de kaart is en het fruit niet echt een meerwaarde (maar wel een klein beetje frisheid op het einde) biedt, is alles lekker knapperig en goed gemaakt.

Het volgende voorgerecht is wel een stuk gezonder: gestoomde Vietnamese ravioli met sojascheuten en een lekkere salade waarin onder andere wortel en komkommer verwerkt zit. Goed, de zoete vinaigrette zal wel wat suiker bevatten, maar de ravioli is een echte topper! Zacht deeg, een uitzonderlijk geslaagde, complexe vulling met veel diepgang: what’s not to like? De gefrituurde topping laten we gedeeltelijk links liggen, al nemen we er telkens wel wat van in de mond omwille van de extra krokante textuur en de bredere smaakdimensie die erdoor wordt toegevoegd.

We sluiten onze gefrituurde voorgerechtensessie af met krokante balletjes waar scampi in verwerkt zit. Het geeft misschien de indruk dat er wel erg veel gefrituurd wordt in L’Orchidée Blanche, maar dat heeft eigenlijk enkel te maken met de selectie die Katia voor ons heeft gemaakt. We begrijpen overigens wel waarom, want de bolletjesstructuur aan de buitenkant geefr een heel ander mondgevoel en behoudt nog meer smaak dan de andere krokante hapjes die we vandaag mogen proeven.

Ook op het appel: een heldere soep met onder andere sappig, erg mals vlees en sojascheuten, rijkelijk besprenkeld met lente-uitjes en gekruid met smaakmakers als goed gedoseerde koriander. Een smaakbom.

Een van de avondlijke toppers is een hoofdgerecht: heerlijke Vietnamese scampi’s met sla en grof gesneden groenten (lekker knapperig, die ajuin). Samen met de zoals altijd een perfect gekookte rijst een echte lekkernij, al is de glanzende bruine saus wat aan de zoete kant.

We krijgen nog een laatste gefrituurde hoofdgerecht te degusteren en schakelen dan over naar wat meer verfrissing met een selectie van formidabel mochi-ijs. Op ons bord ligt een grote bol chocolade in het midden van kleinere stukjes mochi, wat munt, en een paar aardbeien, die deze keer wel goed passen bij het ijs. Mochi is eigenlijk een afkorting van het woord ‘mochigome’, een gestoomde kleefrijst die tot een plakkerige, deegachtige substantie wordt gestampt. Ook het ijs binnenin de zachte, elastische vulling is geweldig, al had de extra suiker die bovenop het geheel werd gesprenkeld voor ons niet gehoeven.

Ons laatste dessert is een krokant bolletje met kokosnoot en een schep geel vanilleijs, met wat munt, slagroom, en rode bessen aan de kant. Het vanille-ijs is vrij standaard en zacht, zonder irritante ijsklonters, maar het is de kokosnoot die de show steelt. Een andere aanrader, dus!

Tekst: Dirk Vandereyken

Foto’s: Dirk Vandereyken, Wiya Fofana

Meer info

L’Orchidée Blanche

Boondaalse Steenweg 436

1050 Elsene

België

Website: www.orchidee-blanche.com

E-mail: asia2000@skynet.be

Telefoonnummer: +32 2 647 56 21